turba, -ae, f.
1) perturbatio, Störung: CALVIN inst 4,16,1 quoniam ... phrenetici quidam spiritus ob paedobaptismum graues excitarunt in Ecclesia turbas. 2) pugna, Streit: GVELLIVS comm p.615bD eo loco (sc. Ilias 1,177) laudem militaris uiri in opprobrium obiicit Achilli Agamemnon, quòd scilicet intempestiuè iurgia, turbasque Achilles appetat.
Lexicographica: (zu 2) GEORGES turba 0
|