egressio, -onis, f. – 1) Abschweifung vom Thema: – BARBARO-H min. coelib 4,2,64 necessariam duximus istam egressionem fore, si tamen egressio dicenda est ea, quae non sit egressa materiam. BEROALDO mai. ann cent 45,1 ego existimo illis uerbis significari nitores et flosculos amenasque egressiones quibus Cicero in orationibus sepe usus est cum laude. ZENVS-Ant min. Thuc praef p.170 ut in his explanandis non summum solum in artificio dicendi aperiendo studium collocarim, sed etiam in rebus civilibus aliqua saepe opportuna egressione tractandis elaborarim. – 2) Ausgang: ALBERTI aedif 4 sig. i1v ut cuiusque domus egressio et prospectus ex media uiae ipsius amplitudine dirigatur.
– lex.: PEROTTI ccopiae 41,11 Exeo, egredior. ... Ab hoc deriuatur exitus, hoc est egressio. DASYPODIVS dict E 10 Ecbasis, latinè excursus uel egressio, ... Dicitur etiam Parecbasis. Digressio. dict E 131 Egressio / Ein außtrettung. Est etiam figura, Da man weytleuffiger hinauß fart mit den worten / von dem fürgenomnen handel. Vide Ecbasis. Dicitur etiam Digressio.