planula, -ae, f.
1) Absatz (beim Schuh) ?: BENVENVTO comm Dante purg 23,103-105 Nam nulli artifices in mundo habent tam ... diversa instrumenta ... pro exercitio suae artis, sicut mulieres florentinae pro cultu suae personae. ... contra omnes defectus incredibili arte sagaciter se armant. Nam parvitatem adiuvant cum planula alta; carnem nigram dealbant; faciem pallidam faciunt rubicundam. 2) Hobel: BARBARO-H min. castig II 14,20 In Gallia quoque transalpina instrumentum fabrile quo assamenta levigantur et poliuntur non aliter fere quam rabo quasi rabula vocatur, a radendo, quod quidem a naviculae credo forma in multis Italiae, Belgicae quoque partibus scaphula dici solet; in Venetia provincia et aliis locis a complanando planula. DASYPODIVS dict P 464 Planula, Ein glathobel, gletter, oder schlichthobel. PEXENFELDER appar p.254 ligna planula edolanda sunt.
Lexicographica: TLL 0;
(zu 2) LATHAM
|