infuria
infuria, -ae, f. – Wut, Raserei: PETRARCA Africa 6,821 nec terna sub uno | Tempore flagitia aut triplex infuria mitem | Excussere animum. == vir ill I 21,12,20 Scipio, quamvis ut assuetus campestribus sic forensibus insuetus bellis, non deiectus tamen sed erectus infuria. CONVERSINI ration 25 testor equidem haud emulatione ullave affectus infuria tenorem hunc sequi. == ration 32 "Vinosus" inquit "iste quid somniat, quid delirat, quid dormituros quorum infuria vexat?". KEPLER harm p.385 Aut quis hic super pallio trabeatus philosophus, qui titulos et dignitates politicas inter disceptationes philosophicas somnians, seipsum stomachabundus incendit, ut nec ab infuria se contineat. ARNISAEVS doctr p.120 Servorum infuriis quomodo gentes mederi voluerint.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, infuria, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.03.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.