prognoma, -atis, n. – Prophezeiung: TIT Prognoma, siue praesagium Mehemetanorum, primùm de Christianorum calamitatibus, deinde de suae gentis interitu, ex Persica lingua in Latinum sermonem conuersum. Authore Bartholomaeo Georgieuits (Antverpiae, Cura et impendio Bartholomaei Georgieuits, typ. Eg. Copenij, [1545?]; vgl. ibid. fol.A2v vt de prophetia quadam inter Mehemmetanos celebratissima mentionem faciam). BESOLD opus VI p.78 Apponam igitur prognoma illud linguā Persicā, Latine interpretatum a B. Georgievitz.