affectuositas, -atis, f. – affekthafter Zustand: PELBARTVS pomer sanct hiem 27 Quarto Iohannes praecellit ratione affectuositatis, quia maiora bona, ad quae maxime afficiuntur homines, reliquit Iohannes pro Christo. EP obsc vir II 39 p.156 Conradus Stryldriot magistro Ortvino Gratia Reverentia et servitio affectuositatis meae praecedentibus erga virtuositatem vestram, venerabilis magister. VERMIGLI Christ nat fol.47r affectuositas corrigitur, non ipsa affectione impletur (Basilius, In sanctam Christi generationem, Bd.31,1473,17ff. Τὸ ἐμπαθὲς διορθοῦται οὐκ αὐτὴ τοῦ πάθους ἐμπίπλαται).