alumnulus
alumnulus, -i, m. – der junge Schüler, Schulknabe: TIT De laudibus ... incliti ... Gymnasii litteratorii apud Erphordiam Eobani Hessi Francobergii eiusdem litterariae commanipulationis alumnuli Iuvenis Ephebi Carmen succisivis horis deductum (Erfurt 1507). PONTANVS-Iac flor p.41 (1602) Venisti, bone somnule, | Alis virgineum tuis | Es complexus alumnulum, | Somne, blandule somne. GOTT Solyma ed. Morrish p.298 Adeste, charissimi mei alumnuli, et priusquam in scholam exeatis accipite hoc meum somnium quod pro vobis sollicita somniavi.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, alumnulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 05.02.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.