diffiducia, -ae, f.
Mangel an Vertrauen, Mißtrauen: PETRARCA sen 4,1,51 quos belli eventus in contrarium uerti solere diffiducia bellatorum, ex leuitate aut inertia ducum orta, saepe compertum est (diffiducia ed. Bas. 1554, p.441, diffidentia ed. Nota).
Lexicographica: TLL 0
|