astorgus, -a, -um – gefühllos: LVTHER colloq 2350a (1532) Qui astorgi sunt nec liberos curantes neque coniuges, isti homines non sunt, sed ad minus feris simillimi. == colloq 4644 (1539) quod de corvis scribitur, quod, quam primum sunt exclusi, a suis parentibus ἀστοργοις - et omnium hominum astorgorum simulacris - relinquuntur. MELANCHTHON op 19 p.374 Tanta est naturae corvi ἀστοργία. Et est pulchra imago malorum principum et gubernatorum, et pictura quaedam astorgorum. MVSCVLVS in Cor p.385 Reperias non nunquam parentes qui sint erga liberos suos prorsus astorgi, et μισοτέκνοι magis quàm φιλοτέκνοι. HARPSFIELD dial p.276 Mutii sive simplicitatem, sive crudelitatem, ut isti volunt, tam atrociter et tam tragica vociferatione, O astorgos latrones, obiiciunt? SOCINVS-F op II p.72 (1581) Nam si isti vere argumentantur, tu maxime proditor, et astorgus fuisti, qui odio habere parentes, eosque deserere, abnegare uxorem, et liberos propter nomen tuum iussisti.
– gr.: LVTHER op 43 p.206 Quomodo existimas cor Abrahae hic affectum fuisse? habuit enim carnem, nec, ut saepe dixi, fuit ἄστοργος.