mercendarius
mercendarius, -a, -um, o. -i, m. – orth. Variante von mercenarius; besoldet, Söldner: PHILETICVS disp 3,98 Patriam reliquit paene adolescens et factus pastor mercendarius pascebat in agro Romano alienas boves. CALDERINI Sil 5,195-197 p.560 primi mercendarii †in campo Romanorum fuerunt Cantabri ... †. BONFINI dec 3,2,131 Non modo militem mercendarium, sed socium se daturum pollicetur; conducitur Turcus ea condicione, ut exacto bello in Asiam se reciperet; accepta est utrinque condicio.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, mercendarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 08.09.08 02.05.12

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.