fortunula, -ae, f.
kleines Vermögen (sing. u. plur.): ERASMVS ep 132 (1500) An de mea fortunula remetiar ? quae perquam tenuis est planeque poetica. == ep 2733 (1532) Hic mercatus sum domum et edificaui maioribus impendiis quam pro meis fortunulis. ARAELVNVS Capito ep 83 (1521) nonne de mea fortunula quae perquam tenuis est, ac pene nulla tuae benignitati remetiar. HVMMELBERG-M ep p.77 H.² (1522) Perexiguae sunt fortunulae meae alioqui, maiora donassem. MELANCHTHON op 14 p.640 ut cogitentur et recitentur in precatione nominatim certa beneficia quae petimus, videlicet ... pax et concordia publica, felicitas liberorum, protectio tui tugurioli, tuae familiolae, tuarum fortunularum, tui oppiduli. LVTHER op 42 p.390 Si igitur Cain et Ham tanquam Maiores, et Papa cum Turca tanquam eorum posteri propter brevem et exiguam in hac vita fortunulam iudicium verae Ecclesiae possunt contemnere. GRANT-Edw vita Aschami p.21 quod rex cecidisset, quod fortunulae suae periissent. SCHOTANVS-H Saeckma ep p.88 (1604) cum vitae discrimine et fraude fortunulae meae.
Lexicographica: TLL 0
|