fortunula
fortunula, -ae, f. – kleines Vermögen (sing. u. plur.): ERASMVS ep 132 (1500) An de mea fortunula remetiar ? quae perquam tenuis est planeque poetica. == ep 2733 (1532) Hic mercatus sum domum et edificaui maioribus impendiis quam pro meis fortunulis. ARAELVNVS Capito ep 83 (1521) nonne de mea fortunula quae perquam tenuis est, ac pene nulla tuae benignitati remetiar. HVMMELBERG-M ep p.77 H.² (1522) Perexiguae sunt fortunulae meae alioqui, maiora donassem. MELANCHTHON op 14 p.640 ut cogitentur et recitentur in precatione nominatim certa beneficia quae petimus, videlicet ... pax et concordia publica, felicitas liberorum, protectio tui tugurioli, tuae familiolae, tuarum fortunularum, tui oppiduli. LVTHER op 42 p.390 Si igitur Cain et Ham tanquam Maiores, et Papa cum Turca tanquam eorum posteri propter brevem et exiguam in hac vita fortunulam iudicium verae Ecclesiae possunt contemnere. GRANT-Edw vita Aschami p.21 quod rex cecidisset, quod fortunulae suae periissent. SCHOTANVS-H Saeckma ep p.88 (1604) cum vitae discrimine et fraude fortunulae meae.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, fortunula, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 25.04.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.