uenturerus, -i, m.
eine Art von Soldaten, die von der Beute leben: LEVNCLAVIVS pandect 75 Itali genus hoc militum sua lingua Ventureros adpellant, priscis Volones dicti fuisse videntur; vnde Callimchus Experiens non ineleganter nostros Cruce signatos Volones nominauit.
Lexicographica: GEORGES 0
|