acanonicus, -a, -um – nicht kanonisch: MEISNER phil III sig.b6r propter quae Ius civile displicuit Papae; et propterea in eius extrusi locum Ius Canonicum, vel potius acanonicum substituit. CALOV syst VIII p.441 Magistratum pro statu carnali habet, se et religiosos suos irreligiosos, Canonicos acanonicos, solos pro clero et haereditate Domini venditans.
– lex.: GOCLENIVS-R syll p.285 acanonicum, ακανονικὸν, indoctorum vox. G. Ακανόνιστον, Lat. noncanonicum, quod est extra canonem et regulam.