expauidus, -a, -um – erschrocken: MARVLVS inst II p.565 Mulieres expauidae in terram corruunt, mortem sibi timentes. == inst III p.464 Et ille his auditis expauidus, quicquid mortiferum diabolo propinante gustauerat, repente corrigendo sese, totum id euomere curauit. == inst III p.501 Illi uero partim expauidi, partim moerore concussi. == inst III p.593 Cumque hoc spectaculo conterritus miraretur et uehementer expauidus quaereret, quam ob culpam iuuenis ... talibus poenis dignus iudicatus esset. == Davidias 1,101 Hec dicente deo Samuel stetit ore trementi | Expauidoque diu. == Davidias 2,194 Hoc magis expauidae sparsaeque insistere turbae Iudeus certat miles. == Davidias 8,18 Huc ubi uenisset, tanti praesentia regis | Terruit expauidum. == Davidias 8,157 Syriae reges, Dauidis uiribus omnes | Expauidi. == Davidias 11,407 Quid sumus expauidi, quod fauimus Absaloni? == repertorium 3 p.274 Sic et Pericles Athenas solis defectu expauidas omni metu liberauit.
– Gellius, Noctes Atticae 1,8,6: ERASMVS ad 1,4,1 Tali petulantia mulieris, atque pecuniae magnitudine ictus, expavidusque Demosthenes. TEXTOR-I mul p.191.