redemptiuus, -a, -um
den Freikauf o. die Erlösung bewirkend: COLET opusc theol p.285 Jesus Christus preordinatos ad obedientiam aspersit sanguine suo redemptivo. IANSENIVS-C Gand. in concord II p.740 Dicit autem se vitam suam daturum redemptionem, hoc est in pretium redemptivum, quia mors ipsius veluti pretium erat quo humanum genus redemptum est ab ira Dei. ALLEN sacram p.591 Pauli argumentum semper valere in eo Sacrificii genere ... in quo Iudaei falso finxerunt sua sacrificia posita esse. Si enim ea fuissent consummativa, et redemptiva - liceat hīc talibus vocabulis uti - tum cessassent, quia absolvissent omnia quae ad omnium peccatorum exsolutionem pertinuissent. ARNOLDI-N Socin refut p.536 Quia in hac redemptione semper sit mentio pretii redemptivi, non simplicem et nudam intelligi omnino debere liberationem, sed talem quae recompensationem aliquam includit.
Lexicographica: GEORGES 0;
LATHAM*
|