exclamatorius
exclamatorius, -a, -um – einen Ausruf ausdrückend: DECEMBRIO-A pol 3,27,52 Cuiusmodi apud Virgilium quidam interpretantur: "o formose puer", sed hic ellipsim volunt, sermonis conviciosi defectum post exclamatoriam litteram, sive aposiopesim - paulum differt -, illic autem epizeusim parium fere sermonum copulatione ad vehementiam. NAVSEA hom evang fol.cclxxviiiv Huiusmodi sane piis cum ecclesia exclamatoriis ad deum deprecationibus corda nostra alacrius sunt excitanda. CORNER-C in Rom fol.149v Dictae propositionis prima ratio ab impossibili per admirationem exclamatoriam. CLERKE-G tract p.32 Verùm enimverò mihi videntur verba Thomae, esse potiùs exclamatoria et admirabunda apostrophe tam ad Deum, qui Christum à mortuis excitavit, quàm ad ipsum Christum.
Lexicographica: TLL 0 (vgl. exclamatorie 1x, SCHOL. Hor.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, exclamatorius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 06.03.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.