exclamatorius, -a, -um
einen Ausruf ausdrückend: DECEMBRIO-A pol 3,27,52 Cuiusmodi apud Virgilium quidam interpretantur: "o formose puer", sed hic ellipsim volunt, sermonis conviciosi defectum post exclamatoriam litteram, sive aposiopesim - paulum differt -, illic autem epizeusim parium fere sermonum copulatione ad vehementiam. NAVSEA hom evang fol.cclxxviiiv Huiusmodi sane piis cum ecclesia exclamatoriis ad deum deprecationibus corda nostra alacrius sunt excitanda. CORNER-C in Rom fol.149v Dictae propositionis prima ratio ab impossibili per admirationem exclamatoriam. CLERKE-G tract p.32 Verùm enimverò mihi videntur verba Thomae, esse potiùs exclamatoria et admirabunda apostrophe tam ad Deum, qui Christum à mortuis excitavit, quàm ad ipsum Christum.
Lexicographica: TLL 0 (vgl. exclamatorie 1x, SCHOL. Hor.)
|