adornator, -oris, m.
– der anordnet, in Ordnung bringt, durchführt: BVDAEVS op I p.101B Accedit huic culpae uel arrepit potius ueterator ille Stygius, errorum nostrorum architectus et adornator, rerum quamlibet compositarum interturbator, quamuis fixarum legum 
labefactator, qui ... e sublimi deturbatus est in tartarumque deiectus. == op I p.355A qui tantorum tumultuum bellique cisalpini ac transalpini architectus esse creditur et adornator. CANTIVNCVLA ep ed. R. 22 p.59 (1531) nisi vehementer veritus essem, ne Custinei nostri scripturam, qualem in schaeda vides, legere non possent tiporum adornatores. CAPITO hex p.139 Sic idem reliquorum dierum operibus, à patre per verbum eius existentibus, perfector, servator, adornator, et ad universi usum dispensator perpetuo succedit spiritus sanctus. BORELIUS-G inv telesc p.37 Quibus ego seu primis Middelburgensibus, seu adornatoribus, per hanc meam Epistolam nihil quicquam detractum iri volo.
labefactator, qui ... e sublimi deturbatus est in tartarumque deiectus. == op I p.355A qui tantorum tumultuum bellique cisalpini ac transalpini architectus esse creditur et adornator. CANTIVNCVLA ep ed. R. 22 p.59 (1531) nisi vehementer veritus essem, ne Custinei nostri scripturam, qualem in schaeda vides, legere non possent tiporum adornatores. CAPITO hex p.139 Sic idem reliquorum dierum operibus, à patre per verbum eius existentibus, perfector, servator, adornator, et ad universi usum dispensator perpetuo succedit spiritus sanctus. BORELIUS-G inv telesc p.37 Quibus ego seu primis Middelburgensibus, seu adornatoribus, per hanc meam Epistolam nihil quicquam detractum iri volo.
Lexicographica: TLL 0;
DVCANGE