reluctamen, -inis, n.
Widerstand: SCHATZGEYER scrut p.20 (1522) sequitur concupiscentias suas impetu quodam sine reluctamine. CLICHTOVE bell fol.5r (1523) nihilosecius et proprias simul agant in oppositam partem sine reluctamine ac confusione motiones. WITZEL consid Interim p.187 (1549) totum illud reluctamen a concionatoribus partis Lutheri proficisci.
Lexicographica: GEORGES 0
|