rumorculus, -i, m.
leises Gerücht: OECOLAMPADIVS Zwingli ep 404 (1525) Post ablatos a bibliopolis per senatum libellos meos nihil novi auditum. Mussatur, et secreti quippiam alitur. Rumorculus est me eiiciendum.
Lexicographica: GEORGES 0;
HVGVTIO
|