subtimidus, -a, -um
etwas ängstlich: BRVNI Cic p.478 constat Ciceronem initio dicendi subtimidum fuisse. POSTHIVS parerga I p.148 Venit penates, Hippolyte, ad tuos, | Pulsatque doctas subtimidus fores, | Optans et admitti, simulque | In numerum recipi tuorum.
Lexicographica: GEORGES 0
|