subcuruus, -a, -um
etwas gebeugt: MANETTI vita Dantis 41 proinde subcurvus provecta aetate aliquantulum incedebat. ALBERTI intercen p.173 Dum hec mecum pensito, eccam odium convincinie, Sostratam, Pamphili matrem, succurvam, tremulam, manibus propendulis. HVYGENS-Con carm 1643,70 Non nihili est quod flexa feror, sed simplice gyro | Prae quo Serpentem tu, Tiberine, refers. | Romae curva via est, tantum subcurva Lutheri.
Lexicographica: GEORGES (subc- 1x)
|