subpudesco, -ere – sich einigermaßen schämen: ERASMVS paraphr in nov test I p.289 posteaquam ... concepisset Elizabet, abdidit sese à conspectu populi mensibus quinque, laeta quidem de conceptu, sed ut est verecunda probitas, suppudescens. CALCAGNINI ep ed. Ábel p.95 (1525) Tu vero tam modeste silentium meum perstringis, ut nisi mihi essem conscius meae innocentiae, non potuerim non suppudescere. WITZEL ep sig.Qq3r (= Pflug ep 34) (1534) Adduxit huc suppudescentem admiratio tui, uidelicet, qui Erasmo meo tanti fias. LINDANVS virg vot p.10 Quod enim per lascivas molitus feminas olim per viros facere suppudescebat.