disgratia
disgratia, -ae, f.
Ungnade: KÖSSY Amerbach ep I 436,44 (1510) quod ignoro, vtrum in eius gracia aut disgracia stem.
|
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger,
disgratia,
in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,