sugillator, -oris, m. – der herabsetzt, vermindert: BVCER Rhenanus ep 75 Is est Martinus ille indulgentiarum, quibus nos minime parum nobis hactenus indulsimus, sugillator. CORDVS op poet p.224 (tit) In Quendam eorundem Commentariorum sugillatorem. EMMIVS ep 3 p.8 F.-W. (1620) An Meteranus et Borraeus historia Belgica patrio ... sermone ... composita ... pessime de republica meriti tibi esse videntur? Et idem ... de ... aliis qui veritatem rerum sine personarum insectatione secuti historia edidere judicas? An eos sugillatores famae et honoris principum et regum esse censes? WIDL carm p.226, vulneribus patet | Ferox sugillator ferinis, | Et laceris redit inde braccis.