semifatuus, -a, -um – halb blöde: BRACCESI epig 12 (tit) in Lucilium semifatuum. ERASMVS ep 447 p.302 (1516) in talia sodalitia plerunque protruduntur ingenio tardi, natura semifatui, ἄμουσοι, ventrisque quam litterarum amantiores. == ad 3,3,1 ut non raro plus verae germanaeque sapientiae deprehendas in uno quopiam homuncione, iuxta vulgi opinionem idiota simplici ac semifatuo. CALVIN resp p.205 (1559) Ergo quos ita videmus sponte indociles ..., prohibendos à sacra Coena non dubito, donec ... studium ad discendum applicent. In aliis semifatuis modum hunc tenendum censeo, ne admittantur nisi modice saltem rudimentis imbuti. STANIHVRST harm p.175 semifatuus non omnino destituitur ratione, quare erit vtens ratione, non tamen rationalis.