soloecisticus
soloecisticus, -a, -um – einen Solözismus beeinhaltend, ungebildet: KAROCH intimat 31 B. Quisque ergo festive studens abrupta culinariaque ligua balbutire consuesti soloecisticaque caligine obtenebratus quam diu extitisti, hoc prefulgidum iubar subire, <quo> ingenioli tui obtusitas illustretur, festina. == colloq disc p.471 Videmus ergo plerumque atque audimus mortales infinitos non venusto amore, quinimmo barbaristico soloecisticoque abusu garrulantes. WREN-M increp p.430 Hoc autem ut fiat omnino necessarium duco, vel ad excludendum hinc absurdissimum illum Linguae nostrae idiotismum, soloecistico usui Particulae, 'It', innixum, 'It is God'.
Lexicographica: GEORGES 0; HVGVTIO

LEMMALISTE GRUPPE: gramm. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, soloecisticus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.11.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.