despicabiliter, adv.
verächtlich: CATHARINVS-A apol fol.19r Bonaventuram. et Thomam viros fuisse sanctos / cum eorum etiam sanctitatem despicabiliter in dubium vertis. CANISIVS notae p.910 nullus populus in hodiernum usque diem tam despicabiliter vivit, et ubiqúe gentium abiectior invenitur.
Lexicographica: TLL (1x, HESYCH.)
|