superbiloquus, -s, -um
überheblich redend: RHVMEL Hoschea sig.E3v Ore superbiloquo iactat se Relligionis | Divitiis verae.
lex.: PEROTTI ccopiae 41,16 Superbio, quasi super eo, a quo superbus, superbia, superbe, superbiloquus, superbiloquentia, de quibus superius disseruimus. Lexicographica: GEORGES 0
|