solaratus, soleratus
solaratus (soler-), -a, -um – mit einem Soler ausgestattet: ARCHIV hist soc Rom ed. Corbo p.29 (1451) quasdam domos seu accasamenta dicti monasterii terrineas et solaratas cum salis, cameris terrineis, stabulis, porticali columpnato ante se, positas in regione Columpne. LAETVS-P diploma emptionis domus p.9 (1479) quamdam dictae D. Margaritae domum, seu partem domus terrineam soleratam, et tectatam cum omnibus suis membris pertinentiis et adjacentiis. TESTAMENTVM Bregno p.370 (1503) reliquit et legavit dicte sue uxori quamdam domum ipsius magisteri Andree, terrineam, solaratam et tegulatam cum orto retro eam et porticali ante eam.
Lexicographica: GEORGES 0; DVCANGE

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, solaratus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 02.01.11 13.09.11 08.06.15

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.