declamitator
declamitator, -oris, m. – der professionell deklamiert (peiorativ?): BVDAEVS phil p.169 (1532) cum quidam homines factiosi literarum Graecarum nomen apertis coitionibus circumuenire, decuriatis et allegatis declamitatoribus obterere, decretis inconsultis praecipitibus et crebris pessundare conniterentur, ad extremumque proscribere. ANDREAE-JV vita p.47 (1654) nocendi ulla libido, quam declamitatores aggerebant.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, declamitator, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.10.18

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.