deriuator, -oris, m.
1) der 'Derivationes' verfaßt (d.i. Hugutio): SALVTATI ep 13,2 nam quod pisanum Derivatorem ais velle quod strix nocturna sit avis, proculdubio verum est. 2) der ableitet: VIVES disc I 7,1 p.224 prima ... legum perturbatio in ipsis derivatoribus legum ab universali aequitate fuit.
Lexicographica: TLL 0
|