domanium (dem-), -i, n. – Krondomaine: HOTMAN-F Franc 9 p.66 vt Francorum regibus non modo Fiscalia illa iura ... concessa erant, verum etiam certa quaedam fruenda praedia ad regiam suam dignitatem tuendam assignarentur, quae barbaro vocabulo 'demanium' regium appellantur, plerumque autem 'domanium'. Est enim Domanium regium ... quasi quidam vsusfructus certarum possessionum, Regi ad tuendum dignitatis suae splendorem attributus. == Franc 9 p.67 patrimonium ipsius regis proprium est, domanium vero regni atque - ut vulgus loquitur - ipsius Coronae. ARNISAEVS iur maiest p.204 Domanium idem esse quod fiscum patrimonialem dicit Duar. c. i. de jur. fisc. (d.i. Franciscus Duarenus, François Duaren, 1509-1559). – Steuer: BODIN rep 651c = p.1019 nam Caroli V. regis edicto portorium vectigal quod nostri Domanium forense appellant, dimidia sui parte deminutum fuerat.