spumidus, -a, -um
schäumend, schaumig: SILVESTRI Eryplois 165 ad spumida mulctra uenire. ERASMVS ad 2,4,27 Herculanum morbum nasci, quoties caro in humorem crassum et spumidum, inimico igni conliquescit. TEXTOR-I offic I p.117 Herculanus morbus ... nascitur... quoties caro in humorem crassum et spumidum colliquescit. BVONAMICI mot p.688 quippe quae videatur esse colliquatio nutrimento non in carnem ritè conuerso, sed in humorem quendam crassum et spumidum dissoluto.
Lexicographica: GEORGES (APVL.)
|