crassilinguis, -e
dickzüngig, d.h. unbeholfen sprechend: TIFERNAS Strabo 14,2,28 Quare illos proprie barbaros appellauimus ac in initio quidem per conuicium, quasi duriloquos et crassilingues (gr. παχυστόμους ἢ τραχυστόμους). ANON nom Germ p.191 licet crassilingues Germaniae superioris depravant 'vod' in 'vogt'.
Lexicographica: TLL 0
|