superseminator, -oris, m.
der darüber (d.i. über die erste Aussaat) sät: ARMINIVS op p.451 non putavit sibi aut in agro alieno cum noxiis herbis bonas fruges evellendas, aut in proprio zizania quae avenarum superseminator atque interpolator Diabolus substituerat, pro utili et salutari segete venditanda. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 2A p.171 Propter hanc enim causam in sacrosanctis conciliis damnatos legimus quoscumque haereticos, zizaniorum in medio tritici superseminatores perniciosissimos. GERHARD-J conf cath II-1 p.1161 quomodo ergò zizaniorum superseminatorum circumstantias omnes exactè annotare poterunt?
Lexicographica: GEORGES (TERT.)
|