diuerticulum, -i, n.
1) Umweg: ERASMVS ad 2,1,1 p.403B a diuerticulo repetetur fabula, si prius exposuero querelam. 2) Ecke: POLIZIANO misc sec 12,2 quod quoniam deuerticulum Latini diu prorsus ignorauimus, discamus id aliquando uel a Graecis. SCAL-JC poet praef sig.a4v Nos poetices tractationem per uiam rectam ad omnia diuerticula sub ipsum usque duximus finem.
Lexicographica: (zu 1) TLL; (zu 2) TLL 0
|