superator, -oris, m.
1) der übertrifft: BOIARDO past G 6,76 Cum te tantorum caneret superator auorum. 2) der überwindet, besiegt: ALBERTI ep Epim p.268 Ego vero possum non probare eum qui in litore fortassis vacuus natantes rideat, dum se fluctuum superatorem profiteatur. SCHEDE melet p.173 Anime ... superator itinerum | Hominum pedi inviorum (v. perenniuiuax).
|