scaiola
scaiola, -ae, f. – eine spirituelle Kraft (bei Paracelsus): GOHORIVS compend p.151 Atqui ad hunc modum abiit e Nymphididica natura, interuenientibus scaiolis in aliam transmutationem permansura Melosynae, si difficilis ille Adech annuisset, qui vtrumque existit, cum mors tum vita scaiolarum. DORNEVS dict Parac p.83 Scaiolae sunt spiritales mentis et animi vires, proprietates, virtutes atque potentiae.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, scaiola, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 13.12.09

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.