subleuatiuus, -a, -um – 1) aufhelfend: CANISIVS comm corrupt II p.31 Hinc nonnulli geminam statuunt Redemptionem, sublevativam nimirum et praeservativam, hanc vero illa nobiliorem et perfectiorem esse non leviter probant. – 2) wegnehmend: SVAREZ tripl p.925 quia misericordia secundum se dicit virtutem sublevativam miseriae: ergo misericordia summa in sua ratione dicit virtutem sublevativam omnis miseriae, ergo actum purum infinitè perfectum, ac potentem.