siluecula, -ae, f. – 1) Wäldchen: exempla desunt. – lex.: PEROTTI ccopiae 2,258 A silua siluestrem et siluaticum dicimus incultum moribus atque asperum; ... et silueculam ac siluulam, paruam siluam. – ital.: COLONNA Hypnerotomachia sig.s8v una silvecula di nuce castanee. – 2) kleine Silve (Gedichtform), ital. selvetta: LIBVRNIVS-N ep ed. Luzio-Renier p.222 (1513) librum quem sylvularum nomine inscripsi (Le seluette, Vinegia 1513), post quinquennes labores, diis bene juvantibus, nuper absolvi; opus quippe totum sylveculis septem distinximus.