semiuirtus, -tis, f. – Halbtugend: CONRING propolit p.2 eòque quicquid illius est ὁμιλητικοῦ, longè infra naturam reliquarum est virtutum, ac proinde haud male vulgò semivirtutis titulo solet nuncupari. BOECKLER inst p.517 Nos cum Aristotele ita hic sentiemus, ut continentiam tamen, quam ipse semivirtutem existimat, in partem huius virtutis serio vocemus. HOFMANN lex I p.67 Semivirtutes quoque in Deorum numero. Verecundiae ara Athenis fuit; Misericordia ibidem culta est.