suetudo, -inis, f.
consuetudo, Gewohnheit: PEROTTI ccopiae 18,5 Suere proprie sarcinare est, unde ... suesco, quasi suor atque alligor ad aliquid agendum et consuetudinem capio. Hoc et suefacio dicitur, a quo suefio et suetus et suefactus et suetudo et suefactio. SABELLICVS vita Laeti sig.piiiv ut, homo tibi minus suetudine notus qualis in omni uita fuerit, non ignorares. BRVNO immens 5,1 quae primis hausit suetudine ab annis. NAOGEORG dram sacr II p.143 contra aliarum gentium suetudinem.
|