suetudo
suetudo, -inis, f. – consuetudo, Gewohnheit: PEROTTI ccopiae 18,5 Suere proprie sarcinare est, unde ... suesco, quasi suor atque alligor ad aliquid agendum et consuetudinem capio. Hoc et suefacio dicitur, a quo suefio et suetus et suefactus et suetudo et suefactio. SABELLICVS vita Laeti sig.piiiv ut, homo tibi minus suetudine notus qualis in omni uita fuerit, non ignorares. BRVNO immens 5,1 quae primis hausit suetudine ab annis. NAOGEORG dram sacr II p.143 contra aliarum gentium suetudinem.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, suetudo, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 17.08.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.