depudesco, -ere
die Beschämung wegnehmen: MORLINI nov 32 Mediculus, animadvertens illius inscitiam, ut eum depudesceret, taliter instruxit. BRECHT-L Euripus p.18 In primis, neminem prima statim fronte, primoque congressu omnem prorsus exuere modestiam atque pudorem, sed sensim depudescere et insolescere, gradatim ad detestabilem impudentiam et mentis caecitatem perduci.
lex.: BEROALDO mai. comm Apul 10 p.243v depvdescerem. Erubescerem uel pudorem deponerem. Hieronymus (ep. 22,7 erubesco edd.): "Non depudesco infoelicitatis meae, qui potius plango me non esse quod fuerim". Depudescere est exuere pudorem; ... haec enim particula 'de' modo intentionem significat, modo diminutionem. == Das Hieronymuszitat auch bei CLICHTOVE propugn fol.cxcviiiv und MOLANVS hist imag fol.156v. Lexicographica: TLL (3x, APVL., AVG., GLOSS.)
|