spiritifer
spiritifer, -ra, -rum – 1) beseelend: FICINO Pimander sig.h2r O lux totum illumina: spiritus deus. Verbum tuum me regit spiritifer opifex. LEFEVRE in ep Paul fol.cxiiiiv nobis ad hoc ipsum viam praemonstrante spiritifero Paulo et gratia dei pleno. HVMMELBERG-M Peutinger ep 116 (1513) De coniugio spiritiferi et deodocti Pauli Capnion noster ... aliquando ad te scripsit. – aus Ignatius: COCHLAEVS sacr fol.48r Beati ergo estis vos. Deiferi, christiferi, spiritiferi, templiferi, sanctiferi, in omnibus ornati. CALOV syst II p.642 S. Ignatio in Epist. ad Ephesios fideles dicuntur θεοφόροι, πνευματοφόροι, βαοφόροι, deiferi, spiritiferi, templiferi: ob divinae naturae inhabitationem.
2) unbeständig: LVTHER op 13 p.469 (1524-26) prophetae eius leves, spiritiferi i. e. circumlati omni vento.
Lexicographica: GEORGES 0; m.a. (Ignatius ep. trad.)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, spiritifer, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 14.02.09 07.02.13

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.