ditiusculus, -a, -um
etwas wohlhabender: BVSSI praef 1B (1470) illis qui ditiusculi sunt, hoc certe non dubitamus evenire, ut malint pauxillum pecuniae pro huiusmodi libris impendere quam rependendi beneficii obstringi, gratis accipiendo, necessitate.
Lexicographica: TLL 0
|