daemonizomenus, -a, -um
von Dämonen besetzt: WITZEL ep Belg p.281 (1565) Nihilo secius nos affligunt, tam qui Papae, quam qui Lutheri partes sequuntur; inter quos vtrosque Iesuistae, hypocriticum ne magis ambigo an malitiosum hominum genus, virulentius nos exosos infestant, quod Ecclesiae ... emendationem ... omnino nolint, ne Seraphicae suae societatis daemonizomeno instituto deesse videantur.
gr. δαιμονιζόμενος: ERASMVS in nov test p.25 (Matth. 4,24) δαιμονιζομένους. Unica vox est, 'qui à daemonibus agebantur'. MELANCHTHON ep 3144 (1545) quanto in hesternae lectionis historia mater Cananea filiae δαιμονιζομένῃ opem ferri petit. Lexicographica: TLL 0
|