sorditudo, -inis, f. – Schmutz: SINNING or sig.A1v Neque certè minima est culpa praeceptorum quorundam qui prae detestabili Socordia ac Sorditudine - ut cum Plauto loquar - posthabent omnem morum disciplinam. LIPSIVS-J ep syll I p.390 (1588) postdeinde in Senatorem Patris nomine Patricium mutabat vocabulum, qua abolendae memoriae, qua abstergendae sorditudini paternae. MARTINI meth p.194 quum tamen ipse laudem captet ex sorditudine dicteriorum suorum.
– lex.: PEROTTI ccopiae 60,5 Sordes enim squallor est et omnis immunditia. Ab eo fit sordeo ... Et sordidus, squalidus, immundus ... et sorditudo pro sorde. Plautus: "...". PONTANO serm 1,12,9 forsan non omnino etiam displicuerit facetudo, subducta syllaba, ut a sordido sorditudo, quae Plautina deductio est.