supereximius, -a, -um – höchst erhaben: LEFEVRE in evang fol.77r At discipuli maiestatem supersplendidae caliginis, et vocis supereximiae, quae de illa egrediebatur, sustinere non valentes, timuerunt, et ceciderunt in faciem suam. BRISTOW motiva I p.284 Nunquid enim non aperient tandem caeci oculos suos, et agnoscent, ista omnia, et alia similia quae in Ecclesia catholica, quia Christi sunt, laetissimo veneramur animo, eximiam, et supereximiam, sed meritissimam et debitissimam ipsius Christi gloriam esse?