deletrix, -icis, adi. u. subst. f.
Vernichterin: COLET in Rom p.145 ut rursus sit necesse deletrix peccati mors Christi adhibeatur. LVTHER op 2 p.409 (1519) qui contritionem, culpae deletricem, penitentiae potissimam partem ponunt. LEFEVRE in evang fol.282v laudantes et magnificantes illam solam peccatorum deletricem crucem, id est passionem Christi. BVDAEVS phil fol.66r inauditamque illam antiquis officinam stygii Mulciberi, strenuae vtique virtutis internicionem, et Martis ingenui deletricem (i. bombardam). STANIHVRST Hib p.19 vetustatis tabellarium, scientiae thesaurus, inscitiae deletrix. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 2A p.158 illustri Germanica natione haeresum et impiorum dogmatum deletrice. SACCHINI hist V,1 p.222 cunctis admirantibus, credentibus non paucis, et aquam peccatorum deletricem - sic baptismum appellabant - concedi sibi flagitantibus.
Lexicographica: TLL (1x, CIC.)
|