dissipatiuus
dissipatiuus, -a, -um – trennend, zerstreuend: MELANCHTHON op 24 p.205 Bonum est communicativum sui et congregativum et conservativum sui et aliorum, sicut e contrario Malum est destructivum et dissipativum. CHYTRAEVS-D in gen p.483 Nam ut vulgo dicitur: Bonum est conservativum, congregativum, et consociativum sui. Malum est dissipativum et destructivum sui ipsius.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, dissipatiuus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 07.05.11

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.